Dallas Mavericks

Dallas Mavericks, Dallas, Teksas'ta kurulan National Basketball Association (NBA) takımı. 2011 yılında Miami Heat'i yenerek ilk şampiyonluğunu yaşamış oldu.


http://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dosya:Dallas_Mavericks.png&filetimestamp=20090504222635

Dallas Chaparrals'ın 1973'te San Antonio'ya taşınmasından sonra Dallas takımsız kalmıştı.Don Carter ve Norm Sonju 1979 yılında NBA yönetimine başvurdu ve Batı Konferansı, Ortabatı Grubu'ndan NBA'ye girdiler. Mavericks 1980 yılında NBA kariyerine başladığında her yeni takım gibi zorlanacağı düşünülüyordu. Fakat şaşırtıcı biçimde ilk 2 yıl play-off mücadelesi verdi ve 1983'te ligi 6. sırada bitirerek play-off vizesi almaya hak kazandı. 1981 ve 1983 NBA Seçmeleri'nde (NBA Draft) alınan Mark Aguirre ve Derek Harper, Mavericks'in sevgilisi olacak Brad Davis'in bu başarıda katkısı büyüktü.Sam Perkins'in de 1983 NBA Seçmelerinde takıma katılmasıyla sonraki yıllarda da playoff yarışında olmaya devam ettiler.

1988'de Batı Konferansı finaline kadar çıktılar fakat Magic Johnson'lı Los Angeles Lakers'e elenmeleri sonrasında Mavs'te sorunlar baş göstermeye başladı. Roy Tarples'in uyuşturucudan başının belaya girmesi, önemli oyuncuların takas edilmesi takımın dibini kazıdı. 1990 yılındaki sürpriz play-off sonrasındaki seneler tam anlamıyla ligin dibinde berbat galibiyet sayılarıyla geçti. Jim Jackson Jamal Mashburn ve Jason Kidd'in gelişiyle ligin sonundan yukarıya doğru tırmandılarsa da bir türlü beklenen başarı gelmedi.

1996-97 sezonuyla takımda köklü değişikliklere gidildi. Michael Finley takıma dahil oldu, Don Nelson da takıma genel menajer oldu. 1998 de gelenDirk Nowitzki ve Steve Nash ikilisine uyum sağlayan Finley ile beraber takım 11 yıl sonra 2001'de Playoff sevinci yaşadı. Başta bu üçlü takıma müthiş bir hücüm gücü kattı, fakat Don Nelson'un sistemi yüzünden savunma en büyük sorunları olarak kaldı.

Nash 2004 sezonunun başında eski takımı Phoenix Suns'a gitti. Takım önemli bir parçasını kaybetse de özellikle Nowitzki'nin hep kendini geliştiren oyunuyla hala güçlü bir ekip olma özelliğini sürdürüyor. Gariptir ki ayrıldığı ilk sezonun sonunda "En Değerli Oyuncu" (MVP) ödülünü alan Nash Playoff eşleşmesinde Dallas'ı yıkan adam oldu.2007 yılında üst üste 17 galibiyet alarak kulüp rekorunu kırdı,normal sezon birinciliğiyle play-offları garantiledi.Fakat Golden State Warriors'a 4-2 ile elenmekten kurtulamadılar.

2010-2011 sezonu Playoff'larında ise önce Portland Trail Blazers'i 4-2, sonrasında Los Angeles Lakers'i 4-0 ile geçerek batı konferansı finalinde Oklahoma City Thunder'ı 4-1 geçerek ikinci kez NBA Finaline çıktı.İlginç bir şekilde 2006'daki rakipleri Miami Heat ile eşleştiler.Dallas Mavericks LeBron'lu Wade'li kadrosuyla favori gösterilen Heat'i 4-2 yenerek tarihlerinde ilk kez NBA şampiyonu oldu.

LA laker

Los Angeles Lakers, Amerikan Milli Basketbol Birliği (National Basketball Association - NBA) Milli Basketbol Liginde oynayan Los Angeles,Kaliforniya şehri takımlarındandır.


http://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dosya:Lakers_Belirtke.png&filetimestamp=20090129070707

Los Angeles Lakers aslen Detroit'te başlayan Detroit Gems takımının el değiştirmesiyle kurulmuştur. Sadece bir sene Detroit'te kalan Gems (1946-1947), 1947 yılında Ben Berger ve Morris Chalfen tarafından 15.000$ karşılığında satın alındı. Minneapolis`e taşınan takım Minneapolis Lakersadını almıştır. Gems bir önceki sezon sadece 4 maç kazanabilmişti ve lig sonuncusu olmuştu. NBA Seçmeleri`nde ilk sıradan oyuncu seçme hakkına sahip olan Lakers, dönemin en iyi pivotu olacak George Mikan`ı aldı. Yeni koç John Kundla ile birlikte takım büyük bir ivme kazandı, 1947-48 NBLşampiyonluğunu kazandı. Bundan sonraki sene Basketball Association of America`da mücadele eden Lakers burada da bir şampiyonluk kazandı.1949yılında Basketball Association of America`yla National Basketball League birleşti ve National Basketball Association adını aldı.

Minneapolis Lakers, George Mikan, Vern Mikkelsen ve Clyde Lovellette gibi oyuncularla 6 yılda 5 şampiyonluk kazanarak (1949, 1950, 1952, 1953, 1954) NBA`i adeta domine etti. 1954`de 24 saniye kuralının koyması, George Mikan`ın ciddi sakatlıklar yaşaması Lakers`i farklı bir oyun tarzına zorladı, Clyde Lovellette takımı sırtlamaya çalışıyordu fakat 1958`de lig sonuncusu oldular.

Takım 1960`da Los Angeles'a taşınarak günümüze kadar kalacak olan Los Angeles Lakers adını aldı. Takımı Elgin Baylor ve Jerry West taşıyordu, fakat o senelerde fırtına gibi esen Boston Celtics`in önüne çıkmak mümkün değildi. Finallerde 8 yılda 6 şampiyonluk Boston`a kaybedildi. 1972`de efsane oyunculardan Wilt Chamberlain ve yılın koçu seçilecek Bill Sharman`ın ortaklığıyla 33 maç üst üste kazanılarak NBA tarihinde üst üste maç kazanma rekoru kırıldı ve sezon sonunda özlenen şampiyonluk New York Knicks`i yenerek kazanıldı.

1973`te ise bu sefer New York, Lakers`ı finalde yeniyordu. Wilt Chamberlain`in de emekliye ayrılmasıyla takım tekrar bir duraklama dönemine girdi.1975`te başka bir efsane Kareem Abdul-Jabbar takıma kazandırıldı fakat başarı bir türlü gelmiyordu. Ta ki Earvin "Magic" Johnson`ın 1979`da Los Angeles`a gelişine kadar.

Magic Johnson`ın henüz ilk senesinde yani 1980`de şampiyonluk kazanıldı. Philadelphia 76ers`ı 4-2 yendikleri serinin unutulmaz 6. maçı 16 Mayıs1980`de Philadelphia`da oynandı. Sakat olan Kareem Abdul-Jabbar`ın yerine başlayan çaylak Johnson, o geceyi 42 sayı, 15 ribaund ve 7 asist ile kapattı. Daha sonra 1980`ler Lakers`ın hakimiyetiyle geçti, takım 7 final daha oynayıp 4 şampiyonluk daha kazandı.

1990`a gelindiğinde Michael Jordan`lı Chicago Bulls ortalığı sallamaya başlamıştı. 1991`de Magic Johnson HIV yüzünden basketbolu bırakmak zorunda kalmıştı. Lakers`ın ise eski günlerinden pek eser yoktu. Fakat zaman içerisinde takıma dahil edilen sansasyonel isimler; Shaquille O'Neal vePhil Jackson, takıma Kobe Bryant ile birlikte büyük bir güç kazandırdı. Lakers 3 yıl üst üste (2000, 2001 ve 2002) şampiyon oldu. Karl Malone ve Gary Payton`ın da şampiyonluk isteğiyle takıma katılmasıyla takım daha da güçlendi fakat beklenenin aksine 2004 finalinde Detroit Pistons`a 4-1 elenildi.

2004 yazında takım kadrosu parçalandı. Shaq ve Kobe arasındaki kavga iyice su yüzüne çıkmaya başlamıştı. Shaq takımdan ayrıldı, Malone emekli oldu, Payton Boston`a gönderildi ve Phil Jackson takımdan ayrıldı. Şu anda takım Kobe Bryant`ın önderliğinde galibiyet almaya çalışmaktadır ve Phil Jackson takıma geri dönmüştür.Kobe Bryant şuanda ortalamalar toplamında nba aktif en iyi oyuncusudur. Lakers 2004 den beri ilk defa 2007-2008 sezonunda finale adını yazdırmış fakat seriyi 4 - 2 kaybetmiştir.Ve 2008-2009 sezonunda önce konferans çeyrek finalinde Utah Jazz'ı 4-1,konferans yarı finalinde Houston Rockets'i 4-3 ve konferans finalinde Denver Nuggets'i seride 4-2 yenerek batı konferansı şampiyonu olmuştur.Doğu konferansı şampiyonu olan Hidayet Türkoğlu'nun da bulunduğu Orlando Magic'i 4-1 ile mağlup ederek 2008-2009 sezonu NBA şampiyonu olmuştur. 2009-2010 NBA sezonunda Lakers,inişli çıkışlı bir performans gösterse de batı konferansı çeyrek finalinde Oklahoma City Thunder'i 4-2, batı konferansı yarı finalinde Utah Jazz'ı 4-0 yenmiştir.Batı konferansı finalinde Phoenix Suns'i 4-2 ile geçen Lakers, batı konferansı şampiyonu olmuştur. NBA finalindeBoston Celtics ile karşılaşan Lakers ; seriyi , unutulmaz bir 7.maçın sonunda 4-3 kazanarak üst üste 2.şampiyonluğunu alarak 16.şampiyonluğuna ulaşmıştır.Finallerin MVP'si Kobe Bryant olmuştur.

Miami Heat

Miami Heat Miami, Florida, ABD'de kurulan profesyonel basketbol takımıdır. NBA'de Doğu Konferansı'nın Güneydoğu Grubu'na dahildir. MaçlarınıAmerican Airlines Arena'da oynar. Takım sahibi Micky Arison, Genel Menajeri Pat Riley, koçu Erik Spoelstra'dır.

Miami Heat, 1988 yılında NBA'e Charlotte Hornets'la birlikte yeni takım olarak eklendi. Takımın 2006 ve 2012 yıllarında olmak üzere 2 NBAşampiyonluğu vardır.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Miami_Heat_logo.svg

1987-1990 : Heat'in Doğuşu [değiştir]

1987 yılında, Florida eyaletinin şehirleri Miami, Orlando ve Tampa basketbol takımlarına ev sahipliği yapma kararı aldılar.

NBA Şöhretler Müzesi'nin üyelerinden Billy Cunningham, onun arkadaşı Lewis Schaffel ve Ted Arison takımı kurma kararı aldılar.

1987'nin Nisan ayında Charlotte ve Minneapolis şehirleri NBA'e katılmak için teklifte bulundular. Bunların yanında Orlando ve Miami şehirlerinin de teklifleri bulunuyordu. NBA uzun bir düşünme süresinden sonra NBA'e Miami ve Charlotte şehirlerini dahil etmeye karar verdi. Charlotte Hornets ve Miami Heat 1988 yılında NBA'e katıldılar. Minnesota Timberwolves ve Orlando Magic ise 1989 yılında katılımda bulundular.

Miami'nin ilk sezonunda tüm kadro genç oyunculardan ve sürekli takım değiştiren isimlerden oluşuyordu. Genç oyuncular Rony Seikaly, Kevin Edwards, Grant Long ve Sylvester Gray ile NBA'in veteranlarından Rory Sparrow, Jon Sundvold, Pat Cummings, Scott Hastings, Dwayne Washington ve Billy Thompson kadronun üyeleriydi. Sezonun ilk 17 maçını kaybeden takım bir rekora imza attı. Takım oldukça uzak şehirlere maç yapmak için gitmek zorunda kaldığından büyük zorluklar yaşadı. Takım sezonu 15 galibiyet 67 mağlubiyetle bitirerek lig sonuncusu oldu.

Kötü sezon geçirdikleri için NBA Seçmeleri'nde üst sıralarda yer alan Heat, 1989 NBA Seçmeleri'nde Glen Rice ve Sherman Douglas'ı seçti. Aynı sezon yer aldığı grubu da değiştiren Heat'in başarısızlığı ise değişmedi. Heat 18 galibiyet 64 mağlubiyetle sezonu bitirdi.

Sonraki sezonun seçmelerinde Willie Burton ve Alec Kessler'ı seçen Heat, iki oyuncudan da beklediği verimi alamadı.

Diğer oyuncuları gelişim gösterse de, Heat sezonu ancak 24 galibiyet 58 mağlubiyet oranıyla tamamlayabildi.

Takımın koçu Ron Rothstein sezon sonunda istifa edecek ve takımı bırakacaktır. Ancak Rothstein, 2004'te yardımcı antrenör olarak Heat'e dönecektir. Rothstein'ın görevleri hala devam etmektedir.

1991-1995 : Loughery Yılları [değiştir]

Koçun ayrılmasının ardından, Heat göreve Kevin Loughery'i getirdi.

1991 NBA Seçmeleri'nde Heat Steve Smith'i seçer. Yaşlı Heat takımının gençleşmesinde Smith büyük rol oynar. Çaylak Smith, gelişen Rony Seikaly ve Glen Rice'la sezonu 38 galibiyetle bitiren Heat, tarihinde ilk kez playoff oynar. İlk turda Chicago Bulls'la eşleşen Heat tutunamaz ve elenir.

1992 NBA Seçmeleri'nde Heat Harold Miner'ı seçer ancak bu oyuncuyu takasta kullanmayı tercih eder. Miner'ın yerine takıma John Salley katılır.

John Salley önceki takımında çok iyi roller oynamasına rağmen Miami Heat'te hiçbir zaman bekleneni veremedi. Steve Smith'in de sakatlanmasıyla diplere giden Heat, onun dönüşüyle çıkış yapsa da, sezonu 36-46 galibiyet-mağlubiyet oranıyla bitirerek playoffa kalamadı.

1993 sezonunda çok daha sağlıklı bir kadro elde eden Heat, tarihinde ilk kez galibiyet sayısını mağlubiyet sayısının üstüne çıkardı. 42 galibiyet 40 mağlubiyet alan Heat, playoffta 8. sıradan yer alır. Atlanta Hawks'la eşleşen Heat, seride öne geçmesine rağmen elenmekten kurtulamadı. Steve Smith ise Amerika Birleşik Devletleri Milli Basketbol Takımı'na seçildi.

1994'te Heat, takımda yeni bir yapılanmaya gitti. Seikaly, Smith ve Long'u takas eden Heat, kadrosuna Kevin Willis ve Billy Owens'ı kattı. Koçunu kovan Miami Heat, göreve Alvin Gentry'i getirdi. Ancak sezonu 32 galibiyetle bitiren Heat, bir önceki sezondan 10 galibiyet eksik aldı.

1995-2001 : Riley-Mourning Dönemi [değiştir]

1994-1997 yılları arasında Heat'in taşınması konuşuldu. Las Vegas, Memphis, Tennessee, St. Louis ve St. Diego Heat'e talip oldular. Ancak kulüp taşınmayı reddetti.

1995 yılında Heat, daha önce Los Angeles Lakers ve New York Knicks'le başarılar elde eden Pat Riley'i göreve getirdi. Pat Riley göreve geldikten sonra müthiş bir takasa imza attı. Glen Rice veMatt Geiger'ı Charlotte Hornets'a gönderen Heat, karşılığında Alonzo Mourning'i kadrosuna dahil etti. Bunların yanında takım Tim Hardaway, Chris Gatling ve Walt Williams'ı da aldı. İyi bir sezon geçiren Heat, sezonun yıldızı olan Chicago Bulls'la eşleşerek elendi.

1996 sezonunda müthiş bir aşama kaydeden Heat, 61 galibiyet alarak grubunu şampiyon tamamladı. Dan Majerle, PJ Brown, Jamal Mashburn ve Voshon Lenard bu gelişmede etkili roller oynayan yeni isimler oldular. Playoff'ta konferans yarı finalinde New York Knicks'i eleyen Heat, konferans finalinde bir kez daha Chicago Bulls'a elendi.

1997'de 10. yılını kutlayan Heat, bir kez daha grubunu şampiyon tamamladı. Ancak bir önceki sezondan büyük rekabet içine girdikleri New York Knicks'e Alonzo Mourning'in aldığı cezanın da etkisiyle yenilerek ilk turda elendiler.

1998 sezonu lokavttan dolayı kısa tutuldu. Bu sezonda konferansının lideri olan Heat, yine ezeli rakibi New York Knicks'le eşleşti. Allan Houston'ın serinin son maçının son saniyesinde attığı sayıyla Heat bir kez daha elendi. New York Knicks finale yükselse de San Antonio Spurs'e elendi.

1999 sezonunda salonunu değiştiren Heat, playoffta yine son saniye şutuyla, yine New York Knicks'e elenmekten kurtulamadı.

2000'de Heat makus talihini yenmek için bir değişiklik yapmaya karar verdi. PJ Brown ve Jamal Mashburn'ü Charlotte Hornets'a veren Heat, karşılığında Eddie Jones, Anthony Mason ve Ricky Davis'i aldı. Brian Grant'i de alan Heat büyük favorilerden gösterilirken, Alonzo Mourning'in sakatlığıyla sarsıldı. Onun sakatlığında mücadele eden Heat, büyük takasa gittiği Charlotte Hornets'a elendi.

Sonraki iki sezon ise Heat tarihinin en karanlık sezonlarıydı. Pat Riley kariyerinde ilk kez playoff yapamazken, takım da dağıldı.

2001'de kadroyu değişen Heat, Rod Strickland, Chris Gatling, Jim Jackson, LaPhonso Ellis, Kendall Gill'i aldı. Ricky Davis'i gönderen Heat, Mourning'i ve Jones'u takımda tuttu. Veteran takım playoffu son anda kaçırdı.

2002'de seçmelerden Caron Butler ve Rasual Butler'ı alan Heat, Mourning'in düşük kondisyonu ve Jones'un sakatlığı yüzünden sorun yaşadı. Takımı Caron Butler taşıdı.

2003-2004 : Wade-Van Gundy [değiştir]

Alonzo Mourning'in büyük kontratının bitmesiyle, Heat'in verebileceği maaş potansiyeli artmış oldu. Heat, Lamar Odom ve Rafer Alston'ı kadrosuna katarken, 2003 NBA Seçmeleri'nden Dwyane Wade'i aldı. Bunun yanında kadroya Udonis Haslem dahil edildi. İlginç kadrosuyla Heat oldukça şaşırtıcı bir takım oldu.

Sezon başlamadan önce Pat Riley basketbol dünyasını şok ederek koçluğu bıraktı. Yerine Stan van Gundy geçti. Odom, Wade ve Butlerların sakatlıkları takımın iddiasını kaybetmesine sebep oldu. Miami playoff yapmayı başardı, ilk turu geçti ama sonradan Indiana Pacers'a elendi.

2004-2008 : Wade-Shaq-Riley [değiştir]

Sezonun ardından Miami Heat, tekrar şampiyonlukta iddialı olabilecek bir takım inşa etme kararı aldı. 14 Temmuz 2004'te Miami Heat, çok büyük bir takasa gitti. Los Angeles Lakers'ın yıldız pivotu Shaquille O'Neal, Lamar Odom, Caron Butler ve Brian Grant karşılığında Miami Heat'e katıldı. Dwyane Wade ve Shaquille O'Neal oldukça iyi anlaştılar ve 20 sayının üstünde ortalamalar yakaladılar. Bunun yanında kulübün eski isimleri de dönüş yaptılar. Eski koçlardan Ron Rothstein yardımcı antrenör olarak geri döndü. Eski oyuncular Steve Smith ve Alonzo Mourning de takıma katıldılar.

Heat bu sezonda tarihinin en yüksek ikinci galibiyet sayısına ulaştı : 59. İlk iki turu yenilgisiz geçen Heat, konferans finalinde son şampiyon Detroit Pistons'la karşılaştı. Miami Heat oldukça iyi gidip seride öne geçmişken, Dwyane Wade, bir hücum faul yaptırma denemesi sırasında Rasheed Wallace'la çarpışarak sakatlandı. Onun yokluğunda oynanan maçı farklı kaybeden Heat, seriyi 7. ve son maça taşımış oldu. Ancak son maçı 88-82 kazanan Pistons, Heat'in finale çıkmasına izin vermedi.

2005 sezonunun başında Miami Heat, NBA tarihinin en büyük takasına dahil oldu. Tam 13 oyuncunun yer değiştirdiği takasta Miami Heat, Antoine Walker, Jason Williams ve James Posey'i takımına kattı. Bunun yanında Gary Payton, Jason Kapono ve Wayne Simien takıma katıldılar. Sezon başlamadan önce Miami Heat, çok yaşlı ve problemli bir takıma sahip olduğu için eleştiriliyordu. Shaquille O'Neal, Gary Payton ve Alonzo Mourning 34-35 yaşlarındayken, Antoine Walker saçma şut tercihleriyle nam salmış, Jason Williams da top kaybına yatkın oyun kuruculuğuyla ünlenmiş oyunculardı. Sezona kötü giren Heat'te, Shaquille O'Neal'ın da sakatlanması, eleştirileri haklı çıkartır bir görüntü çizdi.

12 Aralık 2005'te sürpriz şekilde Pat Riley tekrar koçluğa başladı. Stan van Gundy ailevi sebeplerle görevden ayrıldı. Heat bu değişiklikten sonra iyi gitmeye başlasa da, NBA'in önemli takımlarını yenememeleriyle eleştiriliyorlardı. Ocak ayını da çok iyi geçen Heat, yine de hala büyük takımları yenemiyordu. Şubat ve Mart ise Heat için muhteşem geçti. Sezonu 52 galibiyet 30 mağlubiyetle bitiren Heat, doğu konferansında ikinci sırayı elde etti. Başarılı bir sezon olsa da önceki sezona göre daha başarısız bir sezon olduğu aşikardı.

İlk turda Chicago Bulls'la eşleşen Heat, rakibini devirerek New Jersey Nets'in rakibi oldu. İlk maçı kaybeden Heat, sonraki 4 maçı birden kazanarak Nets'i eledi ve üstüste ikinci kez konferans finaline yükseldi. Rakipleri ise bir kez daha Detroit Pistons oldu. İlk maçı deplasmanda kazanan Heat, ev sahipliği avantajını ele geçirdi. Ancak ikinci maçı 92-88 kaybeden Heat bunu kaybetmiş oldu. (Maçta fark bir ara fark 18'di. Heat yakın olduğu bir geri dönüşü kaçırdı) Üstüste iki maçı 98-83 ve 89-73 kazanan Heat, seride durumu 3-1'e getirdi. Detroit Pistons sonraki maçı kazansa da Heat hemen cevap vererek tarihinde ilk kez NBA Finali'ne yükselmeyi başardı.

NBA Finali'nde rakipleri Dallas Mavericks'ti. Serinin ilk iki maçında tek kelimeyle bozguna uğrayan Heat, 3. maçta da oldukça geriye düştü. Ancak Dwyane Wade müthiş bir geri dönüşe liderlik etti ve Heat bu maçı kazanmayı başardı. Bu geri dönüş, serinin de kaderini değiştirdi. 4. maçta takım halinde çok iyi mücadele eden Heat, seriyi 2-2'ye getirdi. 5. maçta baskı altında oynama yeteneğini kanıtlayan Heat, maçı uzatmada kazanarak öne geçti, 6. maçı da deplasmanda kazanarak ilk NBA şampiyonluğunu ilan etti. Miami Heat, NBA tarihinde 2-0'dan final serisi çevirip şampiyon olan yalnızca 3. takım oldu. Bunu 1969'da Boston Celtics ve 1977'de Portland Trail Blazers başarmıştı. Dwyane Wade de Finallerin En Değerli Oyuncusu seçildi.

Şampiyonluğun başka bir yönü de vardı. Takımın daha önce şampiyonluk görememiş kariyerli oyuncuları Alonzo Mourning, Gary Payton, Antonyo Rancik ve Jimmy Baron kariyerlerini şampiyonluk göremeden bitirme endişesinden kurtulmuş oldular.

Sonraki sezona çok kötü bir mağlubiyetle başlayan Heat, tarihinin en ağır iç saha mağlubiyetini almış oldu. Ayrıca Heat, bir NBA şampiyonunun sonraki sezona yaptığı en kötü başlangıç rekorunu da kırmış oldu. Shaquille O'Neal kısa bir süre oynadıktan sonra sakatlandı. Şampiyonlukta önemli pay sahibi olan Antoine Walker ve Gary Paytonkendilerini benchte buldular. İlk beşe sürpriz bir ikili Jason Kapono ve Dorell Wright yerleştiler.

Sezonun ilk bölümü tek kelimeyle berbat geçti. Pat Riley sonu belli olmayan bir ayrılığa gitti, Dwyane Wade dirseğini sakatladı, James Posey ve [[Antoine Walker] kondisyon testlerini geçemediler. Daha sonra tüm bu olaylar atlatıldı. Geçici koç Ron Rothstein tekrar eski görevine döndü, James Posey ve Antoine Walker form tuttu, Shaquille O'Neal döndü. Eski oyuncu Eddie Jones'la sözleşme imzalandı.

Her şeyin iyiye gittiği düşünülürken, 21 Şubat'ta Houston Rockets maçında Dwyane Wade omzunu sakatladı ve sahayı tekerlekli sandalyeyle terketti. Wade ancak sezonun son bölümünde dönebildi ancak "Ben döndüm ama dizlerim henüz dönmedi" diyerek iyi durumda olmadığını ortaya koydu.

Wade'in sakatlığının ardından Heat'in playoff yapamayacağı düşünüldüyse de, Shaquille O'Neal takımın liderliğini üstlenerek takımı tekrar iyi yerlere getirdi ve playoffa taşıdı. Ancak playofftaChicago Bulls'a 4-0'la elenen Heat, NBA tarihinde şampiyon olduğu sezondan sonraki sene ilk turda süpürülen ilk takım oldu.

2007-2008 : Hayal Kırıklığı [değiştir]

Bir önceki sezonun hayal kırıklığı oluşunun ardından, Heat geleceğe bakmak istedi. Bir takasa giden Heat, Ricky Davis ve Mark Blount'u kadrosuna katarken, Antoine Walker, Wayne Simien veMichael Doleac'ı gönderdi.

19 Aralık 2007'de Alonzo Mourning, Atlanta Hawks karşısında bir hızlı hücuma çıkarken sakatlandı ve sezonu kapattı. Shaquille O'Neal'în takas edileceği hakkındaki iddialar ilk anda reddedilse de, 6 Şubat 2008'de Shaquille O'Neal, Shawn Marion ve Marcus Banks karşılığında Phoenix Suns'a gönderildi.

Sezonu tarihinin en kötü oranıyla, 15 galibiyet 67 mağlubiyetle bitiren Heat, NBA Seçmeleri'nde iyi bir oyuncu alabilecek duruma geldi. Koç Pat Riley görevinden ayrılırken, yerine Erik Spoelstrageldi. Spoelstra 37 yaşla en genç koç oldu.

2008-2010 : Yeniden İnşaa [değiştir]

Hayal kırıklıklarının ardından Heat, 2008 NBA Seçmeleri'nde ikinci sıradan Michael Beasley'i seçti. Takıma bir çok ekleme yapan Heat, 13 Şubat 2009'da yeni bir takasa gitti. Shawn Marion veMarcus Banks'i Toronto Raptors'a veren Heat, Jermaine O'Neal ve Jamario Moon'u kadrosuna kattı. Heat NBA tarihinde 15 galibiyet aldıktan sonra playoffa çıkan ilk takım olmayı başarırken, ilk turda Atlanta Hawks'a elendi.

Sonraki sezon ise Heat doğu konferansında 5. olurken, ilk turda Boston Celtics'e elendi. Sezon boyunca en çok dikkat çeken şey Dwyane Wade'in çok yalnız kalması ve takımı tek başına taşımaya çalışmasıydı. Michael Beasley de bekleneni verememişti.

2010-2011 :Muhteşem Üçlü [değiştir]

NBA'in en fazla maaş verebilme potansiyeline sahip olan takımı Miami Heat, çok hareketli geçmesi yıllardır beklenen 2010 yazının en büyük süksesini yapan takımı oldu. Yıldızı Dwyane Wade'i takımda tutan Heat, önce All-Star forvet Chris Bosh'ı kadrosuna kattı. Bu halde bile çok iyi görünen Heat, asıl bombayı sonradan patlattı. Kime gideceği aylarca merakla beklenen LeBron James 8 Temmuz 2010'da televizyon programında Miami Heat'e gideceğini açıkladı: "Bu sonbaharda yeteneklerimi Güney Sahili'ne götürüyorum." dedi. Bu üçlüyle sözleşmeler imzalandıktan sonra,Michael Beasley, Minnesota Timberwolves'a gönderildi. Daha sonra da şutör gard Mike Miller'la 5 yıllık bir sözleşme imzalandı.Bunun üzerine Clevland'da Lebron James formaları yakıldı ve takım tarafından hain ilan edildi. Daha sonra geçen sezonda Heat kadrosunda yer alan Jamal Magloire,Carlos Arroyo,James Jones ve tecrübeli uzun Juwan Howard ile 1 yıllık sözleşme imzalandı.Atletik Pivot Joel Antony ile de antlaşmaya varıldı. Udonis Haslem'da kendisine daha iyi teklifler olmasına rağmen daha az para veren Heat'te kalmayı tercih etti.Miami Haslem ile 5 yıllık sözleşme imzaladı.Miami daha sonra Cleveland Cavaliers'ın Litvanyalı pivotu Zydrunas Ilgauskas ile 2 yıllık sözleşme imzaladı.Miami 2010 NBA Draftı'nda 2.turdan sectigi genç oyuncu Dexter Pittman ile sözleşme imzaladı.Miami Heat geçen sezonda kadrosunda olan James Jones ve Mario Chalmers ile de sözleşme imzaladı. Sezon Ortasında takıma Eric Dampier ve Mike Bibby de katıldı.Miami Heat 3 süper yıldızı takıma kattıktan sonra yanlarına da kendilerinden beklenenden daha iyi bir kadro kurarak tüm otoriteleri şaşırtı. Ayrıca 2010 All-Starında James Jones Üçlük Şampiyonu olmuştur. Sonuç olarak Heat yıldızlarıyla bu sezonki NBA finalinde Dallas Mavericks takımına 4-2 kaybetmiştir.

2011-2012 [değiştir]

Bu sezona başlarken, Eric Dampier Atlanta Hawks'a, Mike Bibby New York Knicks'e transfer olmuştur. Zydrunas Ilgauskas ise emekliliğe ayrılmıştır. Şampiyonluğu geçen sezon finalde kaybedenHeat, Memphis Grizzlies'tan Shane Battier'i kadrosuna katmıştır. Doğu Konferansı'nı 2. sırada bitiren Miami, ilk turda Carmelo'lu New York Knicks'i 4-1 ile geçmiştir. Yarı finalde ise Indıana Pacersile eşleşen Miami seriyi 4-2 kazanarak Doğu Konferansı finaline yükselmiştir. Konferans finalinde Boston Celtics ile karşılaşan ve müthiş bir seriye sahne olan maçlarda 4-3 ile kazanarak, geçen sezon olduğu gibi yine NBA finaline yükselmiştir. Heat'in finaldeki rakibi ise San Antonio Spurs'u 4-2 ile geçen Oklahoma City Thunder olmuştur. Finalin ilk maçını kaybeden Heat, seride 1-0 geriye düşse de ardından oynanan 4 maçı da alarak seriyi 4-1 kazanıp NBA şampiyonluğuna ulaşmıştır. Serinin son maçında triple-double yapma başarısını gösteren Lebron James NBAkariyerinde ilk kez MVP olmuş ve yüzük almıştır.